ทีป โอล (Tiv Ol) เป็นครูและนักการเมืองชาวกัมพูชาที่นิยมคอมมิวนิสต์ โอลเข้าร่วมกับพรรคปฏิวัติประชาชนเขมรซึ่งต่อมาได้กลายเป็นพรรคคอมมิวนิสต์กัมพูชาเมื่อ พ.ศ. 2502[1] โอลจัดอยู่ในกลุ่มครูหัวรุนแรงในพนมเปญ[2] เมื่อมีการประกาศชื่อฝ่ายซ้าย 34 คนของพระนโรดม สีหนุเมื่อ 8 มีนาคม พ.ศ. 2506 มีชื่อของเขาด้วย[3] นอกจากนั้น เขายังเป็นสมาชิกของสมาคมมิตรภาพเขมร-จีนระหว่าง พ.ศ. 2508 – 2510[4][5]ใน พ.ศ. 2510 กลุ่มครูฝ่ายซ้ายของโอลเริ่มออกไปสู่ชนบท เพื่อหลีกเลี่ยงการกดดันของรัฐ โอลเองนั้นออกไปเมื่อเดือนพฤศจิกายน พ.ศ. 2510 และเดินทางไปรวมตัวที่หน่วยลับของพรรคคอมมิวนิสต์ วอน เว็ตเป็นผู้กล่าวยืนยันการอพยพนี้[2] ใน พ.ศ. 2513 โอลได้เป็นหนึ่งในผู้นำพรรคคอมมิวนิสต์ เมื่อคอมมิวนิสต์ยึดครองพื้นที่ได้ โอลจะเปิดโรงเรียนและโรงพยาบาลขึ้นใหม่ในพื้นที่นั้น[6]โอลเป็นเช่นเดียวกับผู้นำพรรคคอมมิวนิสต์คนอื่นที่มาจากกัมพูชาตะวันออกคือมีความเกี่ยวข้องกับเวียดนาม ใน พ.ศ. 2517 โอลได้เดินทางไปฮานอย ระหว่างนั้น เขาได้เขียนบทกวีเกี่ยวกับความเป็นหนึ่งเดียวของอินโดจีนและได้ตีพิมพ์ในวารสารในประเทศเวียดนาม ซึ่งทำให้พล พตไม่พอใจ[7] ต่อมา ใน พ.ศ. 2520 โอลได้เป็นเหยื่อของเขมรแดงเพราะเขาเคยเป็น สมาชิกของสมาคมมิตรภาพเขมร-จีน เขาถูกจับเมื่อ 6 มิถุนายน พ.ศ. 2520 และถูกประหารชีวิตหลังจากนั้นไม่นาน[4][5][8]